شیشه دو جداره
گفتم آره با اجازه شما.
گفت: می دونی بیرون چه خبره؟
نگاهی به بیرون انداختم و دیدم خبری نیست. تاریکی بود و سو سوی چراغهای خانه ها و خیابانها. گفتم: من که چیزی نمی بینم.
گفت نمی بینی ملت چه سر و صدایی راه انداخته اند؟
خودم را مجاب کردم که پنجره را باز کنم. به یکباره انگاری وارد دنیای دیگری شدم! تکبیر های بلند یکنفره و چند نفره از همه جا به گوش می رسید. داشتم به حس شنوایی خودم شک می کردم که نیش پشه ای توجهم را از سر و صدای بیرون به بازویم که حالا خارش گرفته بود؛ جلب کرد. پنجره را بستم که پشه های بیشتری داخل نشوند. صداهای بیرون هم با همین بستن پنجره خاموش شد!
بعد از چندین بار باز کردن و بستن متوجه شدم که پنجره می تواند صدای بیرون را کاملا حذف کند. به نگهبان شب که داشت اسمم را یادداشت می کرد گفتم عجب ساختاری دارد این پنجره!گفت: دکتر مارو باش ! بعد از صاف کردن صدایش ادامه داد: شیشه دو جداره عایق صوتی و حرارتی بسیار مناسبی است البته گران هم هست.
با خود گفتم چهار متر شیشه دو جداره می تواند صدای دنیای بیرون را به همین راحتی حذف کند؛ نکند خیلی ها شیشه اتاقشان دو جداره است که صداهای بیرون را نمی شنوند !؟
